Nasze podejście do zdrowia zdecydowanie musi się zmienić, o
czym
już pisałam. Nie sposób latami nie zwracać uwagi na sygnały ciała i
oczekiwać, że ktoś (lekarz, dietetyk, zielarz, znachor) nagle wyciągną magiczną
różdżkę, parę razy nią pomachają i voila jesteśmy nową, zdrowszą wersją siebie.
Zdrowie to praca 24h, to każda decyzja, jaką podejmujesz wielokrotnie w ciągu
dnia, zaczynając od tego co jesz, przez to jak się ruszasz aż po Twoje myśli.
Zdrowie to też wypadkowa wszystkich decyzji, które zostały podjęte w
przeszłości, niezależnie od tego czy byłeś ich świadomy czy może ktoś je podjął
za Ciebie. Odpowiedzialność za swoje zdrowie to podstawa każdej udanej terapii.
Oczywiście nikt nie musi być ekspertem odnośnie dietetyki czy medycyny, więc
pomoc profesjonalisty może być niezbędna, tylko jak znaleźć kogoś kto nam
pomoże? Szukanie holistycznego lekarza czy dietetyka nie jest łatwe w
alopatycznym
świecie, ale zawracając uwagę na pewne kwestie, możemy w końcu dotrzeć do
osoby, która zajmie się naszym zdrowiem w odpowiedni sposób.
1) Zdrowie vs. choroba
Szukamy kogoś kto skupi się na naszym zdrowiu, a nie tylko
na chorobie. Jeżeli dana osoba będzie zainteresowana tylko symptomami i ich
eliminacją, bez próby zrozumienia jak wygląda ogólne zdrowie chorego, skazujemy
się na krótkoterminowe efekty. Zdrowie to nie choroba, a spojrzenie na chorobę jak na próbę adaptacji organizmu do
zaistniałych warunków pozwala zobaczyć cały obrazek i skupić się na obszarach,
które są słabe. W końcu łańcuch jest tak silny jak silne jest najsłabsze ogniwo.
Pytania powinny się skupiać na tym, czego brakuje do
zdrowia, a nie tylko co trzeba zrobić aby pozbyć się choroby czy symptomów.
2) Symptomy vs. przyczyna
Większość praktykantów stosuje szeroko pojętą alopatię.
Niestety mamy farmakologiczny model leczenia, który teoretycznie powinien
działać. Jest symptom, jest diagnoza i lek, który pomoże. W praktyce niestety
alopatyczne podejście nie sprawdza się w przypadku chronicznych chorób. Bez
identyfikacji przyczyn i wszystkich procesów, jakie u danego chorego nie
zachodzą optymalnie, skupiamy się tylko na manifestacji choroby. A bez
modyfikacji stylu życia, zmiany diety czy odpowiedniej suplementacji, będziemy
tylko gonić symptomy farmakologicznymi produktami. Przyczyny dalej pozostaną,
więc po pewnym czasie nie tylko problemy wracają, ale mogą pojawić się inne
choroby. Holistyczne podejście do zdrowia wymaga zabawy w detektywa i odkrycia
powodów nieoptymalnego zdrowia.
3) Historia medyczna
Nie sposób zająć się czyimś zdrowiem podczas
piętnastominutowej wizyty. Identyfikacją przyczyn i ocena aktualnego stanu
zdrowia zajmuje sporo czas i mam na myśli SPORO. Zaczynając od urodzenia, a
kończąc na dniu dzisiejszym. Wszystko ma znaczenia, od przebytych chorób, przez
stosowane interwencje medyczne, aż po dietę i poziom stresu. Zebranie historii
medycznej może odbyć się wcześniej, np. poprzez kwestionariusze, może być również
wywiadem podczas wizyty, ale realne ramy czasowe takie wywiadu to min. 2
godziny zadawania pytań. Jeżeli osoba, która zajmuje się zdrowiem nie jest zainteresowana
Twoją historią, jak ma połączyć wszystkie kropki i jak ma spojrzeć kompleksowo
na Twoje zdrowie?
4) Zaplecze
Wiedza i praktyka to coś czego szukamy. O ile łatwo
sprawdzić praktykę danej osoby, to z wiedzą jest trudniej. Niemniej jednak masz
prawo zapytać jaka jest edukacja danej osoby, i skąd czerpie swoją widzę. Wielu
praktykantów nie jest na bieżąco z badaniami, szkoleniami czy nowymi pozycjami
w literaturze. Medycyna i dietetyka wymagają nieustannego rozwoju, i chociaż
nie każdy musi być researcherm to edukacja jest ważna. Poliglota wygra, jakby
nie patrzeć, 99% badań i źródeł jakie istnieją jest w obcym języku. Można
czerpać wiedzę z pośrednich źródeł, ale często przypomina to zabawę w głuchy
telefon. Nauka zajmuje też sporo czasu, więc nie łudziłabym się, że ktoś kto
przyjmuje pacjentów od rana do wieczora ma na nią czas. Zdobywanie wiedzy to
proces, codzienny i musi odbywać się na bieżąco.
5) Czas to pieniądz
Zebranie historii medycznej i wywiad zajmują sporo czasu, i
nawet mając wieloletnie doświadczenie nie sposób przeprowadzić konsultacji
szybciej. W praktyce oznacza to, że przyjęcie 3-4 osób dziennie okazuje się
maksymalnym wyczynem. A jeszcze trzeba mieć czas na rozwój i naukę. Naprawdę
zastanawiam się jakim cudem niektórym udaje się konsultować kilkanaście osób
dziennie i robić jeszcze sto innych projektów. Poza biznesowymi korzyściami
wydaje mi się to strasznie niekomfortowe, aby nie móc poznać danej osoby i nie
dowiedzieć się wszystkiego odnośnie jej zdrowia. Wizyta musi trwać i musi być
kompleksowa. Czasami widzę dziwne opcje konsultacji bez interpretacji
badań….tylko o czym tu rozmawiać jak nie mamy żadnego biochemicznego
potwierdzenia stanu zdrowia.
6) Edukacja przede wszystkim
Po wizycie u konwencjonalnego lekarza najczęściej mamy nazwę
choroby i receptę. Tymczasem każdy chory powinien poznać swoje dolegliwości.
Wiedzieć skąd się wzięły, co można z nimi zrobić i czego nie robić w
przyszłości. Nazywanie symptomów niewiele zmienia.
Funkcjonalne podejście
zakłada również edukację odnośnie jak ciało funkcjonuje, tak aby chory mógł sam
zrozumieć i przekazać bliskim co się z nim dzieje. Nie każdy chce oczywiście wiedzieć
i rozumieć, ale nie zmienia to faktu, że prowadzący powinien umieć przekazać
informację odnośnie stanu zdrowia bez używania sformułowań typu „taka
Pani/Pana uroda”.
7) Dobry przykład
Ciężko zaufać lekarzowi czy dietetykowi, który sam nie dba o
swoje zdrowie. Lekarz z nadwagą, palący papierosy czy potrzebujący kawy do
stymulacji, albo nie praktykuje w co wierzy, albo tak naprawdę nie wierzy w
zdrowie. Oczywiście lekarz może również mieć chroniczną chorobę, i wiele osób
zajmuje się zdrowiem dzięki swoim osobistym historiom, ale to co ważne to
dbanie o zdrowie i zwrócenie uwagi na profilaktykę, a nie tylko stosowanie
medycznych interwencji.
8) Pasja
Moim zdaniem jest to warunek konieczny, aby zajmować się
zdrowiem innych. Nie sądzę aby po prostu można było być dobrym rzemieślnikiem
gdy mowa o zdrowiu. Ten zawód wymaga wiecznego rozwoju, empatii, poświęcenia i
również pasji, bo to ona pozwala na dociekanie i pogłębianie wiedzy.
Jeżeli uda nam się znaleźć dobrego prowadzącego wciąż pozostaje
kwestia oczekiwań. Nawet najlepszy lekarz nie jest cudotwórcą i każdy organizm
ma swoje ograniczenia. Mamy też sporo limitów odnośnie diagnostyki i możliwych
opcji terapii. Pewne zmiany w fizjologii są też nieodwracalne. Zawsze trzeba
mieć realne oczekiwania względem terapii. Ponadto dobry lekarz czy dietetyk dla
jednej osoby może być niezbyt trafnym wyborem dla drugiej. Jak z wszystkimi usługami,
trzeba je dobrać pod siebie. I o ile rekomendacje osób trzecich i referencje są
ważne, to ile osób tyle opinii. Pomiędzy prowadzącym a chorym musi być
zaufanie, niekoniecznie wyjątkowa sympatia, ale chory musi być przekonany, że
dana osoba zrobi wszystko co może aby mu pomóc. W końcu zawody medyczne mają
komponent misji. Z pewnością nie jest łatwo o dobrego prowadzącego, i tak
naprawdę każdy chory najwięcej zyska, gdy weźmie zdrowie w swoje ręce i
niestety stanie się ekspertem od swojego organizmu. Początkowo może się to
wydawać co najmniej frustrujące, ale tak naprawdę wiele osób wie jak działa np.
samochód, a nie ma pojęcia jak funkcjonuje własne ciało. I podobnie z szukaniem
specjalisty. Gdy idziesz do mechanika i słyszysz, że to i tamto nie działo,
więc naprawa będzie kosztowała x, to często nim zapłacisz idziesz do innego i weryfikujesz,
co tak naprawdę się dzieje. Podobnie ze zdrowiem, błędne diagnozy to często
zjawisko, ale też sami niesłusznie tej
diagnozy chcemy. Jedyna radą, jaką mam
to szukać, uczyć się i mieć wiarę.
